Bazen cok seversin. Henuz daha yeni tanistiginiz icin basit bir hoslanma oldugunu dusunursun.Bir sure sonra ondan baska bir seyi dusunemedigini, ona cok deger verdigini hissedersin.O da hisseder.Bir sekilde araniza bir sogukluk girer. O sana cok deger veren cocuk bir anda yabancilasir. Gider. Arkasinda kurdugunuz ve tek basina kurdugun hayalleri ve seni guldurdugu, mutlu ettigi kadar da goz yasi birakir. O baskasini sever baskasi da onu.Cok iyi sevgili olduklarini zannederler.Sen tum bunlari yasarken tek yapabildigin sey aglamaktir.Baska bir sey gelmez elinden, sadece aglarsin, durmadan. O bunu goremez, bilemez...Nereden bilsin allahin odunu seni siklemez bile.O sadece yeni hevesinin pesindedir. Oysaki senden baska ona katlanabilecek bir insan yoktur.Anlayamaz.Ne kadar aci cektigini anlayamaz.Gordugun her erkegi ona benzetirsin.Yanindaki kizi da yeni hevesine.Kesinlikle ayrilacaklarini sen ve o da dahil herkes bilir fakat sana donemeyecegini dusunursun.Bir sey de yapamazsin.Gelmez elinden. Oylece sap gibi kalirsin iste.Iste oyle insanlar gebersinler.Her gece yeminler edersin sevmiycem, artik dusunmiycem diye ama yaptigin tek sey tum gun boyunca onu dusunmek olur. O hissin de o hissi yasataninda ben aminakoyim.