17 Agustos

Bugun 17 Agustos 2013.... Binlerce insanin evsiz kalmasina,evlat acisi cekmesine,yakinlarini kaybetmesine,bazi cocuklarin oksuz/yetim kalmasina neden olan Marmara Depreminin uzerinden tam 14 yil gecti. Kimisine (yakinlarini kaybetmemis yada o anlari yasamamis insanlara) gore "uzucu",kimilerine (duyasiz insanlara) gore "abartiliyor,uzerinden prim yapiliyor,acitasyon" olsa da maddi,manevi siradan bir deprem degil bu. Kucuk bir cocuk dusunun,annesiyle babasinin arasinda huzur icinde uyuyor..Ve birden bu felaket o kucuk ve sevimli aileyi huzur dolu uykularindan alip sonsuzluga surukluyor.... Insanlari gectim. Hic bir sucu olmayan o sevimli kediler,kopekler? Depremin yaklastigini hisseden ama insanlara anlatamayan o kopekler? Ya agaclar,cicekler? Her yer birbirine girmis... Her yer darmadagin... Cehennem gibi.....
Hala onemsiz oldugunu mu dusunuyorsun bu gunun? Ya oksuz/yetim kalanlardan biri sen olsaydin? Ya hayatini kaybetseydin? Ya saatlerce,gunlerce enkaz altinda kalip can cekisenlerden biri sen olsaydin? Sesimi duyan yok mu diye ne kadar bagirsan da insanlar seni duyamiyor olsaydi? Umudunu yitirip o karanligin icinde kaybolsaydin? O zaman da onemsiz olur muydu bugun senin icin?
17 agustos 1999 ben 2 ay 8 gunlukmusum... Hic bir sey bilmiyorum ama hissediyorum. O insanlarin nasil acilar cekebildiklerini hissedebiliyorum. Hissedemeseniz de empati kurun,onu da yapamiyorsaniz cenenizi kapatin.
14 sene once 45 saniye suren o felaketin biraktigi aciyi hala yasayanlar var. Bir kac dakikaligina bile olsa o cok super hayatinizi birakin ve bu aciya kulak verin!

Bazen cok seversin. Henuz daha yeni tanistiginiz icin basit bir hoslanma oldugunu dusunursun.Bir sure sonra ondan baska bir seyi dusunemedigini, ona cok deger verdigini hissedersin.O da hisseder.Bir sekilde araniza bir sogukluk girer. O sana cok deger veren cocuk bir anda yabancilasir. Gider. Arkasinda kurdugunuz ve tek basina kurdugun hayalleri ve seni guldurdugu, mutlu ettigi kadar da goz yasi birakir. O baskasini sever baskasi da onu.Cok iyi sevgili olduklarini zannederler.Sen tum bunlari yasarken tek yapabildigin sey aglamaktir.Baska bir sey gelmez elinden, sadece aglarsin, durmadan. O bunu goremez, bilemez...Nereden bilsin allahin odunu seni siklemez bile.O sadece yeni hevesinin pesindedir. Oysaki senden baska ona katlanabilecek bir insan yoktur.Anlayamaz.Ne kadar aci cektigini anlayamaz.Gordugun her erkegi ona benzetirsin.Yanindaki kizi da yeni hevesine.Kesinlikle ayrilacaklarini sen ve o da dahil herkes bilir fakat sana donemeyecegini dusunursun.Bir sey de yapamazsin.Gelmez elinden. Oylece sap gibi kalirsin iste.Iste oyle insanlar gebersinler.Her gece yeminler edersin sevmiycem, artik dusunmiycem diye ama yaptigin tek sey tum gun boyunca onu dusunmek olur. O hissin de o hissi yasataninda ben aminakoyim.